- Odwiedziny: 178034
- Do końca roku: 277 dni
- Do wakacji: 84 dni
Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Przasnyszu
-
Statystyki
Jak rozpoznać depresję u dzieci i młodzieży?
Depresja - jest stanem charakteryzującym się długotrwale obniżonym nastrojem oraz szeregiem innych objawów psychicznych i somatycznych.
Depresja rozumiana jako choroba należy do grupy zaburzeń nastroju.
Jej przebieg może być przewlekły, ze stałym nasileniem objawów lub może ona przyjmować postać nawracających epizodów o łagodnym, umiarkowanym lub ciężkim nasileniu, oddzielonych okresami dobrego samopoczucia (taki stan trwa co najmniej 2 m-ce).
Objawy depresyjne często towarzyszą innym zaburzeniom psychicznym – np. zaburzeniom lękowym (rozpoznaje się wtedy zaburzenia depresyjno-lękowe) lub są reakcją na przykre, traumatyczne wydarzenia (zaburzenia adaptacyjne o obrazie tzw. reakcji depresyjnej).
Objawy depresji u dzieci i młodzieży
- depresyjny nastrój, rozdrażnienie przez większość dnia,
- utrata zainteresowań lub zmniejszone odczuwanie przyjemności w większości działań i przez większość dni,
- znaczny przyrost lub ubytek masy ciała albo znaczny wzrost lub spadek apetytu,
- zachowania autodestrukcyjne,
- bezsenność albo większa potrzeba snu,
- niepokój psychoruchowy albo spowolnienie psychoruchowe,
- zmęczenie, brak energii,
- nieadekwatne poczucie winy lub poczucie niskiej wartości,
- trudności z koncentracją uwagi, brak zdecydowania,
- u młodszych dzieci trudności w adekwatnym reagowaniu na opiekuna lub utrzymaniu prawidłowej uwagi,
- kłopoty w zachowaniu, agresja,
- nadpobudliwość,
- drażliwość,
- powracający temat śmierci/samobójstwa (u dzieci w wiek przedszkolnym często objawem depresji są zaburzenia somatyczne - bóle głowy, brzucha).
Zdiagnozowanie depresji wymaga
- obserwowane zachowanie powinno być odmienne od normalnego, codziennego funkcjonowania dziecka i utrzymywać się w sposób ciągły przez około 2 tygodnie,
- obniżony nastrój nie może być związany z jakimś przykrym wydarzeniem (np. zepsuta zabawka, zła ocena w szkole, kara ),
- objawy powinny pojawiać się w różnych kontekstach, w stosunku do różnych osób, przy różnych czynnościach,
- objawy powinny negatywnie wpływać na rozwój dziecka i powinny powodować wyraźne napięcie, niepokój, przygnębienie,
- należy wykluczyć zły stan zdrowia lub leki/toksyny, mogące wywołać obserwowane objawy.
Szkoła oraz rodzice z depresją dziecka mogą zwrócić się po pomoc do:
- poradni psychologiczno-pedagogicznej dysponującej wyspecjalizowanym zespołem psychologów, pedagogów i terapeutów;
- w zakresie pracy z depresją ucznia poradnie mogą zaoferować zarówno diagnozę problemu (w porozumieniu z rodzicami), określenie źródeł depresji, jej podłoża, jak i zaproponować konkretną terapię;
- na pomoc poradni mogą liczyć również nauczyciele;
- pomoc dotyczy głównie psychoedukacji pedagogów w zakresie zjawiska depresji, metod pracy z uczniem oraz sposobów współpracy z rodzicami w omawianym zakresie;
- pomoc dla ucznia na podstawie opinii - dostosowanie wymagań edukacyjnych do potrzeb i możliwości psychofizycznych i edukacyjnych ucznia i objęcie pomocą psychologiczno-pedagogiczną, nauczanie indywidualne w razie konieczności na podstawie orzeczenia;
- ośrodków interwencji kryzysowej z funkcjonującymi całą dobę telefonami zaufania;
- ośrodków wsparcia rodziny, gdzie osoba potrzebująca objęta jest opieką wysoko wyspecjalizowanej kadry pedagogiczno-psychologicznej interweniującej ;
- poradni zdrowia psychicznego - depresja jest zaburzeniem psychiatrycznym, nie można więc pominąć pomocy lekarskiej (szczególnie psychiatry). Poradnie zdrowia psychicznego służą informacjami o możliwym podłożu i przebiegu depresji. Uczniowi i jego środowisku zalecą cierpliwość, gdyż przyjmowane leki nie przynoszą efektu od razu. Obecnie tworzone są Ośrodki Środowiskowej Opieki Psychologicznej i Psychoterapeutycznej dla dzieci i młodzieży, zatrudniające psychologów, psychoterapeutów i terapeutów środowiskowych;
- ośrodków pomocy społecznej, gdy sytuacja tego wymaga pracownicy socjalni organizują wsparcie materialne, niekiedy pomoc sądu, policji;
- wydziałów edukacji i zarządzania kryzysowego, które współpracują z pozostałymi instytucjami, dysponują też najczęściej szeroką informacją na temat tego, gdzie udać się po pomoc w danej miejscowości lub okolicy; powiadomienie przez szkołę rodziców i konieczne wezwanie policji oraz pogotowia, w sytuacjach szczególnych np. próba samobójcza ucznia- instytucje te dysponują najczęściej pomocą psychologów.
Opracowała Karolina Orłowska - psycholog